با نام حسین قبله زیباست
کشتی حسین شاه دریاست
با اینکه نوادهی رسول است
در کرب و بلا غریب و تنهاست
حبش دل عالمی گرفته
از اشک مصیبتش هویداست
در بزم حسین هر که باشد
اسباب بزرگیاش محیاست
زیر علم حسین و آلش
گر سینه زنی بهشت آنجاست
خوش عاقبتیاست بعد مرگت
او آید و گوید این که از ماست
بین حرم حسین و عباس
پر نورترین مکان دنیاست
در راه مشایه، اربعینش
بازار صفا و شور و غوغاست