با نام حسین قبله زیباست

کشتی حسین شاه دریاست

با اینکه نواده‌ی رسول است

در کرب و بلا غریب و تنهاست

حبش دل عالمی گرفته

از اشک مصیبتش هویداست

در بزم حسین هر که باشد 

اسباب بزرگی‌اش محیاست

زیر علم حسین و آلش

گر سینه زنی بهشت آنجاست

خوش عاقبتی‌است بعد مرگت

او آید و گوید این که از ماست

بین حرم حسین و عباس

پر نورترین مکان دنیاست

در راه مشایه، اربعینش

بازار صفا و شور و غوغاست